WIT VLAG AAN DIE EINDE VAN DIE REIS

van iewers bars klavier note
soos reen uit wolke
hammer aan die vensters
van my ore
en rattel oor heuwels
soos kiskarre sonder wiele
hul word 'n warrelwind
wat my siel soos 'n tolbos
opraap
en wyd wegwaai
oor gunterland
verby die knersvlakte
tot anderkant die woestyn
wat dor in die droogte
van my eie gemoed aangroei
kokerboom
en okerplant
staan soos weerhane
met arms uitgestrek
om die flarde van 'n lewe
soos wit lappe van oorgee
in hul vingers te sprei

ps
sommer net stupid woorde wat bly klou in my kop
soos snotneusiekindertjies op 'n winkelstoep
niemand het hul nader geroep
hul is maar net hier
en speel om my voet